Monday, August 17, 2009

ช่างหัวมัน

หลายๆครั้งที่คนเรามักจะเกิดความทุกข์นะครับ โดยความทุกข์ที่เกิดขึ้นบางครั้งเกิดจากการ การกลัวอนาคตที่มาไม่ถึง การแคร์คนที่ไม่สมควรแคร์มากเกินไป การที่ตั้งความหวังไว้ว่าคนทุกคนในโลกใบนี่ต้องรักเรา ฯลฯ

การคิดสิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งความทกข์ ก่อนหน้านี้ ผมก็เผชิญกับความทุกข์เช่นเดียวกัน คือ ผม แคร์คนทุกคนยกเว้นตัวเอง ความทุกข์เลยเกิดขึ้นกับผม รวมถึงการกลัวสิ่งที่ยังมาไม่ถึง กลัวจะทำงานได้ไม่ดี กลัวโน่นกลัวนี่

จนวันหนึ่งพี่แหวนซึ่งเป็นอาจารย์รุ่นพี่ที่ผมสนิท ทนไม่ได้เลยซื้อคำกลอนของท่านพุทธทาสมาให้ โดยความหมายของคำกลอนจะบอกว่า ทุกอย่างช่างหัวมัน แล้วชีวิตเราจะดีเอง ผมคิดได้ในทันใด และยิ้มออกว่า เรานี่ช่างโง่เขลาเสียจริงๆ

จงทำตามหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด  ส่วนใครจะว่าอย่างไรมันเป็นเรื่องของเค้า ตัวเราเท่านั้นที่รู้ว่าเราเป็นใคร และกำลังทำอะไรอยู่ อย่าเอาคำตัดสินของคนอื่นมาทุกข์เลย เพราะถ้าเราแคร์สิ่งนี้ ตัวเราจะเป็นคนที่ทุกข์สุด

สู้ต่อไปนะวิท จงทำตามอุดมการณ์ตัวเองที่ตั้งใว้  อย่าให้สิ่งเล็กน้อยแค่นี้มาทำให้เรายอมแพ้จงสู้ และเชื่อว่าวิททำได้

Friday, August 07, 2009

ใช้เวลากับแม่และน้องนุช

เมื่อวันศุกร์ที่ 31 กรกฏาคม ที่ผ่านมา แม่และน้องนุชมีธุระที่สงขลา แม่ก็เลยถือโอกาสมาหาวิทด้วย จริงๆแล้วผมตั้งใจมาซักหนึ่งนะครับ ว่าผมจะกลับบ้านที่ ฉวาง นครศรีธรรมราช แต่ด้วยภารกิจต่างๆผมเลยไม่ได้กลับบ้านซะที


การมาของแม่นำมาซึ่งความสุขมาให้วิทมากเลยนะครับ  แม่มาถึงหาดใหญ่ประมาณ บ่ายสองโมงกว่าๆแต่วิทมีประชุม ก็เลยให้แม่ไปรอที่แฟรตที่วิทพัก กว่าจะประชุมเสร็จประมาณ 5โมง วิทรีบตรงดิ่งกลับบ้านเลยนะครับ ผมอยากใช้เวลาทุกนาทีอยู่กับแม่ให้มากที่สุด


กลับมาถึงที่แฟรตแม่เตรีบมของมาให้วิทเยอะมากเลยนะครับ ผมรู้สึกอบอุ่นใจที่มีแม่และน้องนุชเมื่อกลับมาถึงห้อง วิททานอะไรนิดหน่อยก่อนที่เราจะเดินทางไปสงขลา


ถึงที่สงขลาก็ประมาณเกือบหกโมงนะครับ เราไปกินข้าวกันที่ร้านแต้ ร้านอาหารจีนชื่อดังที่สงขลาซึ่งอยู่แถบถนนนางงาม อาหารก็อร่อยนะครับ แล้วกลับมาที่โรงแรม ตลอดคืนผม แม่ น้องนุชเราคุยกันทั้งคืนนะครับ


ผมมักจะนึกเสมอว่าเวลาของพวกเรามันสั้นนักดังนั้นเราต้องรีบทำให้ทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเต็มไปด้วยความสุข และจะจดจำช่วงเวลาที่มีคุณค่านี้ใว้เสมอ