ทุกสิ่งทุกอย่างยังปกติ จนเริ่มมีข่าวลือ ว่าแม่บ้านที่คณะเศรษฐศาสตร์เจอผี โดยสถานที่ที่เจอคือห้องที่ติดกับห้องที่ผมสอน แน่นอนผมเชื่อว่าเรื่องที่ได้ยิน เป็นเรื่องโคมลอยและไม่จริง และผมก็ไม่ใช่คนกลัวผี
ในวันต่อมา ผมเริ่มที่จะพกไฟฉายตัวเล็กๆติดตัวไปด้วย เมื่อสอนเสร็จก็ปิดไฟและล็อกห้องตามปกติ การมีไฟฉายให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป ความสว่างทำให้ความกลัวของผมหมดไป ผมเริ่มไตร่ตรองอย่างรอบคอบ ความกลัวคืออุปทานที่เราสมมติให้เราเกิดความกลัว ซึ่งสิ่งเหล่านั้นไม่เคยมีอยู่จริง แต่เมื่อเรามีปัญญา ซึ่งเปรียบเหมือนไฟฉายที่ส่องในความมืด อุปทานต่างๆก็หายไป กลายเป็นความเข้าใจว่า ความกลัวเกิดจากสิ่งที่เราสร้างอุปทานขึ้นมาเอง
ขอบคุณปัญญาทีทำให้ผมรู้ว่า ทุกสิ่งเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเองทั้งนั้น โลกใบนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย จงเดินหน้า และก้าวข้ามทุกอย่าง เพื่อที่จะได้ทำประโยชน์ต่อไป
