รักตัวเอง

ผมคิดที่จะเขียนเรื่องนี้นานแล้วนะครับ เพราะหลายครั้งผมได้คุยกับเพื่อน รุ่นพี่หรือรุ่นน้อง หลายคนมีปัญหาที่รักทุกคนได้ในโลกนี้ แต่ไม่เคยรักตัเองเลย การตัดสินใจที่จะเขียนเรื่องนี้ เกิดจากที่ผมเข้าไปอ่าน สเปซของรุ่นน้อง รวมถึงการพูดคุยกับเจ้ เรื่องเพื่อนที่อกหัก น่าเสียใจที่เค้าคิดว่าตัวเองรู้จักความรัก กับแค่รักตัวเองยังไม่เคยรักเลยแล้วแบบนี้จะรักคนอื่นได้หรือ?

รุ่นน้องของผมไปหลงรักผู้ชายคนนึ่ง ซึ่งผมมองเห็นตั้งแต่แรกแล้วว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรกับรุ่นน้องเลย แต่รุ่นน้องก้อไม่ละความพยายาม โทรหาเช้าเย็น จนถึงวันนึ่งเมื่อผู้ชายคนนี้พูดตรงๆ ว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับรุ่นน้องของผม เธอเจ็บมาก และย้ำคิดย้ำทำกับเรื่องความรักครั้งนี้ เช่นเขียนในบล็อกว่าลืมผู้ชายคนนี้ได้แล้วบ้าง แต่เมื่ออ่านข้อความข้างในก้อเห็นถึงความเจ็บปวดที่ยังเกิดขึ้น ทามไมจริงๆจึงลืมผู้ชายคนนี้ไม่ได้ซักที

ส่วนเพื่อนของเจ้ ความรักที่ไม่สมหวังเกิดจากที่แฟนของเค้า กลับไปจีบผู้หญิงที่เค้าเคยรักเมื่อในอดีต เจ้สรุปว่าผู้ชายไม่ดี แต่ผมเห็นต่างกัน ผมมองว่า ผู้หญิงผู้ชายคู่นี้ต่างกันเกินไป ผู้หญิงรวยมากระดับเศรษฐีทีเดียว ส่วนผู้ชายเป็นคนเดินดินธรรมดาคนนึ่ง แต่จริงสิ่งนี้ไม่น่าจะมีปัญหา ถ้าผู้หญิงมีความคิดที่โตกว่านี้ อีกทั้งบ้านผู้หญิงคนนี้ก้อไม่ยอมรับผู้ชาย แต่อุปสรรคก้อเป็นการพิสูจน์รักแท้ แต่ผมมองว่า ผู้ชายคงรู้และประเมินตัวเองตั้งแต่ต้น ว่าคงเป็นไปไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้เฝ้าโทรไปง้อเพื่อขอคืนดี พยายามให้ผู้ชายกลับมา แต่ไม่พยายามที่จะมองโลกให้ตัวเองมีความสุข

ผมไม่อยากสรุปว่า สาวน้อยทั้งสองคนควรทำเช่นไร แต่ทั้งสองคน ลืมรักตัวเอง และพยายามที่จะหาความรักจากสิ่งภายนอกและจากคนอื่นซึ่งในท้ายที่สุดคนที่เจ็บปวดที่สุดก้อคือตัวเอง เพราะไม่มีใครหรอกที่จะให้ความรักเราได้ตลอดเวลา นอกจากตัวเรา ถ้าถามว่าปัญหาแบบนี้เกิดกับผม ผมจะทำเช่นไร เริ่มต้นผมคงรักคู่รักหรือรักคนที่ผมจะจีบด้วยความรักที่รัก ก้อคือรักเค้าทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเค้าโดยไม่หวังว่า ในท้ายที่สุดเค้าจะรักผมหรือเปล่า ถ้าผมพยายามอย่างเต็มที่แล้วเค้ายังไม่รักผม ผมก็คงต้องคิดอีกในมุมนึ่งว่า การที่ไปวุ่นวายกับชีวิตเค้ามากเกินไปเค้าจะเบื่อมั้ย ทุกคนย่อมต้องการความเป็นส่วนตัว ควรคิดว่าการที่เราทามอะไรให้เค้าเค้าอาจไม่ต้องการก็ได้ นั้นย่อมทำให้การที่เรา เข้าไปพยายามทำโน่นทำนี่กลับเป็นการรบกวนมากกว่า ที่จะทามให้เค้าประทับใจ

ส่วนในกรณีเพื่อนของเจ้ ผมคงปล่อยเค้าให้ลองที่จะรักกับคนที่เค้าเคยรักในอดีต และเป้นเพื่อนของเค้าต่อไป และถอยออกมาที่จะคิดว่าความรักครั้งนี้เราพลาดอะไร เราเอาแต่ใจมากเกินไปหรือเปล่า และพยายามปรับปรุงตัวเองให้ความรักครั้งใหม่ต้องดีกว่าครั้งนี้

ปัญหาทั้งสองจะดีขึ้น ถ้าพวกเค้าจะรู้จักที่จะรักตัวเอง เมื่อรู้จักที่จะรักตัวเองแล้ว เราย่อมแคร์ตัวเอง และอยากให้ตัวเองมีความสุข ความรักน่าจะเกิดจากการรักตัวเองก่อนนะครับ เมื่อเรารู้จักที่จะรักตัวเอง เราจึงขยายความรักไปให้คนรอบข้างและความรักนี้ก็ไม่หวังผลตอบแทน ส่วนการที่อาจมีคนมารักเพราะเราได้ขยายความรักไปให้เค้ามันเป็นผลพลอยได้ และอีกอย่างชีวิตมีหลายแง่มุม เช่น เรามีครอบครัว เพื่อน ทามไมต้องให้ความผิดหวังในแง่มุมเล็กๆมากำหนดชีวิตเรา

หันมารักตัวเอง เมื่อเรารักตัวเองเราจะทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีความสุข เราจะอยากที่จะออกกำลังกายเพราะเราอยากให้ร่างกายแข็งแรง และเราจะรู้จักที่จะอยู่กับตัวเองได้เพราะเรามีความรักให้ตัวเองนั่นเอง