แอบค้นหาตัวเอง

ผมเพ่งมองทุกความรู้สึกของตัวเอง ผมว่าชีวิตของเราสิ่งที่เราต้องต่อสู้มากที่สุด คือ การสู้กับตัวเอง หรือจะมีใครเถียงผมบ้าง ผมเริ่มสังเกตอะไรจากข้างในของตัวเอง

ไอ้ตัวอารมณ์นี่น่ากลัวที่สุด คนเราต่างมีหลากหลายอารมณ์จัง บางทีก้อมีความสุขเอามากๆๆ บางทีก้อโกรธดั่งพายุที่พัดกระหน่ำ บางทีก้ออิจฉาริษยาซะเหลือเกิน

พอเราเข้าใจความสุขเหล่านี้ เราเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างนะครับ เข้าใจที่จะรับรู้ทุกความสุขของตัวเอง เห็นใจเพื่อนมนุษย์เพราะทุกคนต่างก้อรู้สึกเช่นเดียวกับเรา

เมื่อเข้าใจดังนั้น ก้อเลยพยายามที่จะแบ่งปันความรักไปให้ทุกๆคน และไม่ลืมที่จะให้อภัยในความโง่เขลาของคนบางคนที่ล่วงเกินเรา ถ้าเราคิดได้แบบนี้โลกคงน่าอยู่ขึ้นอีกมากเลย

ปล.ช่วงนี้ผมโอเคกับการใช้ชีวิตที่หาดใหญ่นะครับ มีเพื่อนมากขึ้น ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีของทุกๆคนนะครับ

ไฟดับ

ในช่วงเดือนที่ผ่านมานี้ ผมเจอกับการที่ไฟฟ้าดับมากกว่าสามครั้งเลยนะครับ เวลาไฟดับพวกเราคิดถึงอะไร หรือกำลังเซ็งกับการไม่ได้ดูรายการทีวี ไม่ได้เปิดแอร์ แต่สำหรับผม ผมมีความสุขกับช่วงเวลานี้จัง

ตอนเด็กผมใช้ชีวิตอยู่ในต่างจังหวัด แม้ว่าตั้งแต่ตอนที่ผมเกิดจะมีไฟฟ้าใช้แล้วก็ตาม แต่ผมมักมีภาพในวัยเด็ก ที่ตอนเด็กมาก เวลาคุณแม่พาพวกเราไปเยี่ยมคุณยาย ในตอนนั้นบ้านยายยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ผมชอบบรรยากาศของการที่ต้องจุดตะเกียง นั่งล้อมวงกันทานข้าว ผมว่าเป็นความรู้สึกที่แสนจะอบอุ่น การไม่มีทีวีในช่วงนั้น ทำให้พวกเรามีกิจกรรมที่บ้านยายเล่นกันอย่างมากมาย อยากย้อนเวลาไปในช่วงเวลานั้นจัง คงสนุกมากๆอีกเช่นเคย

ช่วงไฟดับที่บ้านของผมเอง ทำให้ผมนึกถึงคุณปู่ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว การที่บ้านเราเป็นครอบครัวที่อยู่กันหลายรุ่น เวลาไฟดับเราจึงรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไฟดับ เราจึงเล่นหมากหลุม หรือแอบแม่เล่นไพ่ในหมู่พี่น้องจึงได้สนุกเหลือเกิน (แต่เมื่อแม่จับได้ว่าเราแอบเล่นไพ่แม่จะต้องนำไพ่ไปทิ้งทุกครั้งและพร่ำสอนว่าเล่นการพนันไม่ดี)

ช่วงเวลาที่ไฟดับจึงเป็นช่วงเวลาที่สวยงามของผมนะครับ สวยงามที่ได้คิดถึงวันในอดีต เพื่อจะไม่ยอมแพ้สำหรับวันที่มืดมน