ผมเพ่งมองทุกความรู้สึกของตัวเอง ผมว่าชีวิตของเราสิ่งที่เราต้องต่อสู้มากที่สุด คือ การสู้กับตัวเอง หรือจะมีใครเถียงผมบ้าง ผมเริ่มสังเกตอะไรจากข้างในของตัวเอง
ไอ้ตัวอารมณ์นี่น่ากลัวที่สุด คนเราต่างมีหลากหลายอารมณ์จัง บางทีก้อมีความสุขเอามากๆๆ บางทีก้อโกรธดั่งพายุที่พัดกระหน่ำ บางทีก้ออิจฉาริษยาซะเหลือเกิน
พอเราเข้าใจความสุขเหล่านี้ เราเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างนะครับ เข้าใจที่จะรับรู้ทุกความสุขของตัวเอง เห็นใจเพื่อนมนุษย์เพราะทุกคนต่างก้อรู้สึกเช่นเดียวกับเรา
เมื่อเข้าใจดังนั้น ก้อเลยพยายามที่จะแบ่งปันความรักไปให้ทุกๆคน และไม่ลืมที่จะให้อภัยในความโง่เขลาของคนบางคนที่ล่วงเกินเรา ถ้าเราคิดได้แบบนี้โลกคงน่าอยู่ขึ้นอีกมากเลย
ปล.ช่วงนี้ผมโอเคกับการใช้ชีวิตที่หาดใหญ่นะครับ มีเพื่อนมากขึ้น ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่ดีของทุกๆคนนะครับ
2 comments:
ถ้าเราค่อยปรับอารมณ์ของเราให้สุขุมเหมือนเก็บออมเงินใส่ในกระปุกจนเต็ม สักวันชีวิตก้อถุกเติมจนเต็มเองแหละหน่า
จริงๆแล้วตัวอารมณ์ของเรา ไม่น่ากลัวหรอกนะ มันน่ารักนะ เพียงแต่เรามองมันให้ดีดี รู้ว่ามันเปลี่ยนรูปร่างแล้ว เปลี่ยนอย่างไร ทำไมถึงเปลี่ยน รอบๆตัวมันเกิดอะไรขึ้น มองมันแบบที่มันเป็น ไม่ตัดสิน ไม่เพิ่มค่า ไม่ลดค่าให้มัน วิ่งตามมันให้ทัน แล้วก็ยิ้มให้มัน เท่านี้ มันจะค่อยๆยิ้มให้คุณเอง เห็นไหมมันน่ารักออก/aimmy
Post a Comment