เป็นหวัด

ตลอดชีวิตเราคงมีเพื่อนที่ชื่อว่าโรคหวัดผ่านเข้ามาบ่อยๆนะครับ ผมก็เช่นเดียวกัน โดยเฉพาะในช่วงนี้ที่หวัดรุมเร้าผมซะเหลือเกิน

พอเป็นหวัด จะรู้สึกไม่อยากทำอะไรอยากนอนพักผ่อนอย่างเดียวเท่านั้น บางทีก็รู้สึกเหงานะ การใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ห่างไกลจากพ่อแม่ประมาณ 200 กว่ากิโล และเป็นช่วงที่ร่างกายอ่อนแอแบบนี้ด้วย ความเหงาอีกตัวที่มาเป็นเพื่อนวิท

ด้วยภารกิจในช่วงนี้ที่เป็นช่วงเปิดเทอมทำให้ผมขะมักขเม้นกับการเตรียมสอน และนึกขอบคุณนักศึกษาทุกคนที่อุตสาห์เลือกเรียนวิชาที่ผมสอน

การจะให้เกียติพวกเค้าได้ดีที่สุดคอืการตั้งใจสอนอย่างสุดความสามารถ แม้รู้ตัวดีว่า ตัวเองไม่ใช่อาจารย์ที่เก่งนัก แต่ถ้าความรู้สึกอยากให้สิ่งต่างๆกับนักศึกษาผมเชื่อว่าผมมีไม่น้อยกว่าอาจารย์ท่านอื่นเลย

ตอนนี้คงต้องดูแลตัวเอง ให้ร่างกายแข็งแรง ฝึกความเข้มแข็งและคิดเสมอว่าเราต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองอย่างมีความสุข

สู้ๆนะวิทเชื่อว่าสิ่งต่างๆจะดีขึ้น