เริ่มนับถอยหลัง

อีกไม่กี่อาทิตย์จะเป็นช่วงปีใหม่แล้วนะครับ  ตอนนี้ผมใจจดใจต่อกับการที่จะได้เฉลิมฉลองช่วงเทศกาลดังกล่าว และที่สำคัญช่วงเวลาไกล้กันนี้ก็เป็นช่วงวันคล้ายวันเกิดของผมด้วยนะครับ

เหตุใดผมจึงตั้งวหน้าตั้งตารอเทศกาลดังกล่าว คงเป็นเพราะว่าช่วงเวลาดังกล่าวผมจะได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวอย่างเต็มที่  ได้สนุกสนานกับพ่อแม่ พี่น้องและบรรดาญาตๆที่มากันเต็มบ้าน  และเม่อถึงวันเกิด ผมไม่ลืมที่จะระลึกถึงบุญคุณของพ่อแม่ ถ้าไม่มีพวกเขา ก็คงไม่มีผมในวันนี้

ช่วงเวลานี้ แถวบ้านผมคือที่ อ.ฉวาง จ.นครศรีธรรมราช จะมีงานรื่นเริงประจำปี คืองานปีใหม่ที่จัดมามากกว่า 30 ปี นั่นคือ ตั้งแต่ผมลืมตามองงดูโลกใบนี้ ผม ก้อได้เที่ยวงานดังกล่าวแล้ว แม้ว่าเมื่อโตขึ้น ความรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เที่ยวงานน้อยลง แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้คือ การได้ระลึกถึงช่วงเวลาในวัยเยาว์ ได้ระลึกถึงพ่อแม่ รวมถึงพี่เอกและน้องนุช

ความมหัศจรรย์ของมนุษย์คงเกิดจากสิ่งนี้เอง คือการได้ระลึกถึงวันที่มีความสุขในอดีตและนำสิ่งนี้มาเป็นพลังในการดำเนินชีวิตต่อไป