ภาพลวงตา

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ผมเกิดความทุกข์บางอย่าง ความทุกข์ของผมเกิดจากการมุ่งมั่นที่มากเกินไป และใส่ใจกับคำพูดและการกระทำของผู้ที่แสดงว่าหวังดีแต่มีเจตนาร้าย

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คือ ช่วงเริ่มต้นการทำงานในช่วงสองปีก่อนผมมุ่งมั่นและคิดว่าการที่เป็นครู ผมต้องถ่ายทอดความรู้ให้ดีที่สุด  แต่ในความจริงการเริ่มต้นทำงานในทุกๆงานเป็นธรรมดาที่การเริ่มต้นอาจไม่ดีนัก สิ่งที่ดีที่สุดคือการเรียนรู้และค่อยๆพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แต่ในช่วงเวลานั้นผมได้เจอเพื่อนผู้หวังดีแต่มีเจตนาร้าย คอยยุแยง และบอกว่าก่อนหน้านี้คนอื่นเค้าสอนดีนะ เด็กไม่ตกขนาดนี้ ความทุกข์เลยเกิดขึ้นกับผม

ในช่วงเวลานั้นผมโง่เขลาเกินกว่าที่จะรู้จักคำว่าอุเบกขา นั่นคือ ถ้าเราทำเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างดีที่สุดแล้ว ด้วยใจที่บริสุทธิ์ ผลลัพธิ์ของมันจะเป็นอย่างไรขอให้เรียนรู้และปรับปรุงให้ดีขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ให้เอามาเป็นความทุกข์ รวมถึงในช่วงเวลานั้น ผมมีความขัดแย้งในเรื่องวิชาการที่ไม่ตรงกันกับอาจารย์ท่านหนึ่ง ผลลัพท์ส่งผลให้นักศึกษาที่ควรจะได้รับเกรดเอ จากความมุ่งมั่นและพยายาม กลับทำให้เกรดของเค้าได้แค่บี ช่วงนั้นผมมักโทษตัวเองว่าสาเหตุส่วนหนึ่งเกิดจากผม ความเป็นครูทำให้เราเสียใจ การเป็นครูคือความรักและความมีเมตตาที่มีต่อเด็กๆ แต่การที่บางฝ่ายอยากเอาชนะ และส่งผลต่อนักศึกษามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วหรือสำหรับความเป็นครู ผมเรียนรู้บทเรียนในวันนั้น และเข้าใจว่าคนเราเป็นแบบนี้เอง มีอีโก้และคิดว่าโลกใบนี้ ตัวเองเก่งที่สุด ความอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้นที่นำมาสู่ความสำเร็จ

ผมทุกข์อยู่ถึงเกือบหนึ่งปีจากเหตุการณ์ดังกล่าว จนวันหนึ่งผมได้ทบทวนและคิดไตร่ตรองบางอย่าง ว่าโลกใบนี้คือสิ่งสมมติเท่านั้น ตัวของผมคือสิ่งสมมติ ตัวของเพื่อนก็คือสิ่งสมมติเช่นกัน แล้วนี่เรากำลังโง่กับสิ่งสมมติหรือนี่ที่ทำให้เราทุกข์ ผมเริ่มยิ้มออกกับภาพลวงตาอันนี้และเข้าใจ จนให้อภัยกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น คนเราก็มาเล่นเกมส์แค่ช่วงหนึ่งเท่านั้นและก็ลาจากโลกนี้ไป ทำไมผมไม่เล่นเกมส์ครั้งนี้ให้สนุกละ จะมาแบกโลกอยู่ทำไม และจะใช้เวลาที่อยู่บนโลกใบนี้ให้มีค่าและมีความหมายที่สุด ยามใดที่มีความทุกขืก็จงรู้ใว้ว่าโลกคือภาพลวงตาและเป็นเพียงสิ่งสมมติเท่านั้น ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการเล่นเกมส์บนโลกใบนี้