การไปทานข้าวกับกาญจน์ มีหลายๆเรื่องที่เราคุยกัน ไม่ว่าความทรงจำในวัยเยาว์ของพวกเรา เพื่อนวัยเด็กมีความพิเศษนะครับ เป็นเพื่อนที่โตมาพร้อมๆกัน เราได้เห็นพัฒนาการ และความสวยงานในมิตรภาพ
ระหว่างที่เราคุยเรามาหยุดที่เรื่องที่ยังอยู่ในใจของกาญจน์ คือเรื่องของก้าว ในอดีตกาญจน์เคยมีแฟนและผู้ขายคนนั้นคือก้าวนั่นเอง จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ในท้ายที่สุด สองคนนี้ก้อเลือกเดินคนละเส้นทาง กาญจน์ยังรู้สึกผิดเสมอในเหตุการณ์ดังกล่าว
วันนี้ผมเลยเป็นคนกลางที่พยายามที่จะทำให้มิตรภาพของเพื่อนทั้งสองยังคงสวยงามเสมอ ผมต่อโทรศัพท์ถึงก้าว พร้อมทั้งขออโหสิกรรมในเรื่องที่กาญจน์เคยกระทำ ก้าวเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก ก้าวให้อภัยกาญจน์ด้วยใจจริง ผมเลยให้กาญจน์ได้คุยกับก้าวโดยตรง
แผลที่เคยอยู่ในใจของกาญจน์ตอนนี้ได้รับการรักษาแล้ว ผมมีความสุขที่ได้เป็นผู้ประสานสิ่งนี้ให้เกิดขึ้น การให้อภัยเป็นความรู้สึกที่วิเศษมากทั้งผู้ถูกกระทำและผู้โดนกระทำ อย่างน้อยแผลที่ไม่เคยรักษาได้กลับได้รับการเยียวยา
ขอบคุณเพื่อนทั้งสองที่ยังแคร์กันอยู่เสมอ แม้ว่าสถานภาพจะเปลี่ยนไป แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้อยู่เสมอ ขอบคุณถึงความหมายของการให้อภัยที่ทำให้เพื่อนทั้งสองของผมได้รู้จักกับความหมายของสิ่งเหล่านี้
No comments:
Post a Comment