เมื่อวานฝนตกหนักจังเลย หลายคนคงเบื่อกับการที่ฝนตกแต่เช้า แต่สำหรับวิทแล้ว วันฝนตกเป็นวันที่วิทมีความสุข เพื่อนๆคงเริ่มตั้งคำถาม ว่านายวิทเพื่อนรักของทุกคนอาจจะบ้าไปแล้ว จะมามีความสุขอะไรกับวันฝนตก รวมถึงการจราจรในกรุงเทพก้อแสนจะติดขัด แต่ผมกลับมีความทรงจำที่สวยงานในวันฝนตกนั้นเอง
ผมเกิดที่นครศรีธรรมราช เป็นที่รู้กันว่า ภาคใต้มี 2 ฤดู คือ ฤดูร้อน กับ ฤดูฝน ช่วงเวลาส่วนใหญ่จึงมีฤดูฝนมากเสียเหลือเกิน ความทรงจำที่สวยงานของผม เกิดจากภาพชายสูงวัย ซึ่งก้อคือ คุณปู่ของผมนั้นเอง ผมมักจะสังเกตว่า คุณปู่มักชอบมองออกไปยังสายฝนและนึกทบทวนอะไรบางอย่าง ผมอยากย้อนเวลาไปช่วงเวลานั้นจัง ผมอยากถามคุณปู่ว่า ท่านคิดอะไรอยู่ ท่านกำลังนึกถึงช่วงเวลาใหนของชีวิตหรือเปล่า หรือท่านกำลังมีความทุกข์อะไรอยู่บ้าง ท่านมักพูดอยู่เสมอว่า วัฏจักรชีวิตของคนเราก้อคล้ายกัน คือ เมื่ออายุถึงวัยทำงาน ก้อออกไปทำงาน มีครอบครัว และสร้างรังเป็นของตัวเอง ส่วนคนวัยของปู่ ก้อจะรอคอยการกลับมาจากที่ทำงานของพ่อ แม่ของผม ในตอนนั้น ผมม่ายรู้หรอกว่า ปู่กำลังรู้สึกเหงา หรือกำลังคิดอะไร เพราะวัยตอนนั้นของนายวิท คือการเล่น และสนุกกับ เจ้และน้องนุช จนเมื่อผมโตขึ้น สังคมเพื่อนฝูงมากขึ้นการใส่ใจ กับผุ้ชายสูงวัยก้อน้อยลง
คุณปู่เสียชีวิตตอนผมขึ้นปี 2 และกำลังเรียนเศรษฐศาสตร์ แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผมร้องให้ตั้งแต่คืนที่คุณแม่โทรมาบอกว่า รีบกลับบ้านนะ เพราะคุณปู่ไม่สบายมาก เมื่อกลับถึงบ้าน เรารีบไปโรงพยาบาล ผมกลับมาทันก่อนคุณปู่เสียชีวิตเพียงไม่กี่นาที ภาพของชายวัยชรา และความสงสัยในความคิดของคุณปู่ผุดขึ้นมาในสมองของผมอีกครั้ง วิทอยากย้อนกลับไป กลับไปถาม ท่านว่าทุกครั้งที่ฝนตก คุณปู่คิดอะไรอยู่ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ผมมักคิดอยู่เสมอว่า เราทุกคนอยู่ในโลกใบนี้เพียงสั้นๆเท่านั้น ผมมักจะบอก พ่อกับแม่เสมอ ว่าผมรักท่านทั้งสอง แม้ว่า ผมอาจไม่ได้โทรศัพท์หาท่านทุกวัน ผมมักจะบอกกับพี่เอกเสมอว่า พี่เอกเป็นพี่สาวที่น่าทึ่ง ผมภูมิใจในตัวเจ้นะ กับน้องนุช แม้ว่าพี่วิทจะไม่ได้มีวีรกรรมกับน้องสาวคนนี้มากนัก แต่พี่ก้อคอยเป็นห่วงนุชนะ ดีใจเมื่อเห็นนุชมีความสุข
วันฝนตกเป็นวันสำคัญเช่นนี้นี่เอง ภาพครอบครัว ความรู้สึกที่ได้นึกถึงวันเก่าๆๆ ทามให้วิทรู้ว่าทุกๆคนที่อยู่รอบๆๆวิทเป็นคนสำคัญเสมอ เพื่อนๆทุกคนที่กรุณามาอ่านบล็อกนี้ จงรู้ไว้ว่าทุกๆๆคนเป็นคนสำคัญ เช่นเดียวกับคนในครอบครัวของวิทนะ
17 comments:
วันฝนตกใช่ว่าจะน่าเบื่อเสมอไป บางครั้งก็เกิดมิตรภาพดีๆกับใครบางคน ที่เราอยากเก็บความทรงจำเอาไว้ในช่วงนั้น
ชอบบทความนี้จัง
ขอบคุณเพื่อนๆที่เขียน คอมเนต์นะ Moo ขอบคุณมากเข้ามาอ่านบ่อยๆๆนะ คุณ lovely day เรารู้นะว่าคุณเป็นไคร ขอบคุณนะ
พี่วิทเคยอ่านเรื่องเส้นไหมสีเงินป่าว ถ้าพี่ผูกพันกับคนอายุมากๆ อ่านเรื่องนี้จะเศร้ามากนะ แต่ก้ประทับใจมากด้วย
แต่โบว์คิดว่า คนเราทุกคนมักจะเก็บแต่เรื่องดีๆไว้ในใจเป็นความทรงจำระยะยาวนะ ถ้าของบางอย่างจะมีควาหมายกับเรา ของนั้นมักจะเป็นสิ่งดีๆ หรือความทรงจำดีๆมากกว่า
พี่วิทเป็นคนรักครอบครัวเสมอๆเลย
วันผนตกก็ดีนะ กุ๊กก็ชอบ นอนสบาย อิอิ ล้อเล่น จริงกุ๊กเฉยๆน่ะ อากาศแบบไหนก็เหมือนกัน มันอยู่ที่ใจน่ะ
ถ้าเราจะชอบอากาศแบบไหนสักอัน นั่นเพราะเรามีเรื่องน่าประทับใจกับอากาศแบบนั้น ถ้าวันนึงอากาศเป็นแบบเดิม แต่เราเจอเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่ พอครั้งถัดไปที่เราเจออากาศแบบเดิม ความประทับใจมันจะลดลงนะ
ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหล่ะ....
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย อิอิ
ขอบคุณน้องโบว์ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะ ผมชอบนิยายเรื่องเส้นไหมสีเงินมากๆๆๆ อ่านแล้วคิดถึงคุณปู่สุดๆๆๆ ส่วนกุ๊กผมเห็นด้วยนะ อากาศก้อเป็นเพียงอากาศ แต่ความทรงจำต่างหากที่ทำให้เรารู้สึกว่า เราชอบหรือไม่ชอบสิ่งนั้น
ขอแนะนำให้เปิด why does it always rain on me ของ travis ฟังเวลาฝนตก รับรองตายไปเลย
โอ้วว ...เพื่อนชั้นนี่ช่างเป็นผู้ชายที่ละเอียดอ่อนดีจังเลย ชอบๆๆ ไม่ต้องกลัวเราว่าผู้หญิงคนนั้นของวิท ต้องโคจรมาถึงในไม่ช้านี่แน่ๆ ดีละเพื่อนเก็บความเป็นผู้ชายดีๆแบบนี้ไว้น่ะ สมัยนี้มันหายาก มีแต่..!!ทั้งน๊าน ว่าแต่อารมณ์ไหนละเนี้ย ลุกขึ้นมาทำ sapce กะเค้า ส่วนของเราตั้งกะเรียนโทมานี่ ไม่ค่อยมีเวลาเข้าไปอัพ space เลย ...ว่าแล้วก็ชวนให้คิดถึง เอาไว้อทิตย์หน้าสอบเสร็จจะเข้าไปอัพสเปสซักหน่อยละกัน ทิ้งช่วงมาหลายเดือนอยู่ ว่างๆก็ลองเข้าเยี่ยมชมได้เน้อ มีรูปเป็นล้านให้ดู กับบันทึกของชีวิตผู้หญิงจิตใจงาม..โฉมก็งาม 555 : ) ชอบรูปฝนตก ดูโรแมนติก+ เศร้าๆ นั่นถ่ายที่บ้านป่าว ดูน่ารักดีน่ะ แต่อ่านไปอ่านมาแล้วเศร้าเลย ป่านนี้คุณปู่คงเป็นเทวดาอยู่บนสววรค์คอยปกป้องรักษาลูกหลานที่รอคอยความรัก..จากใครคนหนึ่งอยู่
*ว่างๆก็เข้าไปแวะเยี่ยมโลกกลมๆของสาวน้อยคนนี้บ้างน่ะhttp://wonderfuljune.spaces.live.com/ยินดีต้อนรับกั๊บ*
ขอบคุณจูนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนะ รูปเป็นรูปที่วิทหาจากเน็ต ส่วนผู้หญิงคนนั้นยังหาไม่เจอเลย แต่ก้อไม่ใช่เรื่องใหญ่ในชีวิต เพียงแต่วิทรู้สึกแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งนะ แต่เค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับวิทหรอก ขอบคุณน้องปิ๊กที่แนะนำเพลงมานะ เดียวจะลองไปฟังดู แต่ถ้าฝนตกผมมักนึกถึงเพลงRaindrops Keep Falling on My Head ของBJ Thomas ฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจมากๆๆๆ
อยากจะเขียน comment นะ แต่ไม่รู้จะเขียนไรว่ะ เข้ามาทักทายเฉยๆ แล้วกัน (อย่าลืมขอบคุณกูที่เข้ามาทักทายนะ)
วิท เขียนเรื่อยๆนะจะคอยติดตาม..ตอนต่อไป
โต้ง แย่ มั่กๆ ไม่ได้เพิ่ม value ใดๆ แต่เรียกร้องคำขอบคุณ
ทายดิ๊ who am i?
โต้งเพื่อนรัก ผมดีใจนะที่โต้งกรุณาเมม บล็อกของวิทไว้เพื่อจะได้อ่านบ่อยๆๆ ส่วนที่ถามว่าน้องนุช มีแฟนหรือยัง ขอบอกว่าน้องนุชมีแฟนแล้ว 555 โล่งที่ม่ายต้องมีน้องเขยเป็นเพื่อนนะ คุณ who am i วิทม่ายรู้จิงๆๆว่าคุณคือไคร แต่ถ้าให้เดา ไม่โต ก้อ เติ้ง แห่งรั้วเหลืองแดงแน่นอน รีบเฉลยนะ อยากรู้จิงๆๆๆๆ
เคยฟังเพลงฤดูที่แตกต่างหรือเปล่าชีวิตคนเราก็เหมือนเพลงนี้แหละบางครั้งคนเราต้องรู้จักอดทนไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อย่างไรจงเตรียมใจรับกับทุกสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นกับเราไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ก็ตามจงจำไว้ว่าสิ่งที่เราเจอในวันนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราจะเจอตลอดไปในอนาคต
ปู่มักบอกเสมอว่าเวลาเราร้องให้ปู่ก็จะบอกให้เราหยุดร้องให้เพราะว่าน้ำตาไม่เคยช่วยอะไรเราได้เราต้องหยุดร้องให้แล้วตั้งสติว่าเราควรจะทำอย่างไรบางครั้งคนเราก็เจอเรื่องแย่ๆคนแย่ๆแต่ถ้าเราไม่ใส่ใจมองผ่านไปบ้างชีวิตเราก็จะมีความสุขมากขึ้น
จงอยู่กับทุกๆวันอย่างมีความสุขมองโลกอย่างที่ควรจะมองมีเวลาให้กับคนที่เรารักบ้างให้ตัวเราเองบ้างและเต็มที่กับงานที่ทำแค่นี้ชีวิตเราก็จะประสบความสำเร็จแล้ว
โชคดีนะน้องชาย
ขอเข้ามาเดาว่า who am i คือ พี่ยุ้ยว่ะ sure มั่กๆ
พี่วิทย์ เมื่อกี้ได้ตาสว่างจาก blog blog หนึ่งอ่ะ เข้าใจแล้ว อืมที่คิดไว้ผิดหมดเลย พี่วิทย์พูดถูกหมดเลย เมื่อกี้เข้ามาหลังกลับจากห้างอ่ะ มาเปิด blog ดู อืมเข้าใจแล้ว สายฝนของชีวิตเรา หวังว่าจะเจอฟ้าหลังฝนอันใหม่ที่สดใสกว่าเดิมนะ
เจ้มาแอบโพสแล้วใช้ชื่อwittawat_wit พูด ทำให้คนอื่นสับสนนะเจ้ วิทเห็นด้วยกับพี่เอกนะ ที่ปู่มักพูดเวลาเราร้องให้ ว่าให้หยุดร้อง เพราะน้ำตาไม่เคยช่วยอะไรเราได้เลย คิดถึงปู่จังเลย....
หุหุหุ เข้ามาอ่าน
อ่านแล้วคิดถึวคุณทวด ของ 9 จังเลย
แปลกนะที่ฝนตกมักจะทำให้เรารู้สึกถึงคนหรือที่ที่จากเราไปหรือเราจากมาว่ามะ
Post a Comment