Trip Japan Nov. 2006 – Kansai Episode (ตอนจบ)

Day 10 Last Day in Japan (Nov. 28)
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของทริปแล้ว คณะจากไทยเมื่อคืนกว่าจะจัดของเสร็จ (ก็เล่นซื้อมาซะเพียบเลยนี่ หวังว่าจะไม่เกินน้ำหนักนะ) กว่าจะอาบน้ำเสร็จได้นอน รู้สึกจะเป็นตีสองตีสามแล้วนะ แล้วต้องตื่นประมาณตีห้า เพื่อหลบผู้คนที่กำลังออกไปทำงาน ไปเรียน ก็ของพวกเราเยอะนี่ กระเป๋าก็ใบใหญ่
แต่แล้วก็ผิดแผนครับ คือ ทุกคนเพลียเกินกว่าที่จะตื่น แม้ว่านาฬิกาปลุกตั้งไว้แล้วนะ แต่ไม่มีใครลุก กว่าจะตื่นก็ปาเข้าไปสว่างแล้ว โชคยังดีไม่หลับยาวถึงเที่ยง (ไฟลท์เที่ยงวัน แต่ต้องไปเช็คก่อนสองชั่วโมง แถมจากโอบาคุไปสนามบินนานาชาติคันไซ (อยู่โอซาก้า) ก็ใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมง ดังนั้นต้องได้รถไฟก่อนแปดโมงเช้า) คิดดูตื่นซะสายเรื่องข้าวเช้านี่ข้ามไปได้เลย แต่เราไม่ไหวอะ ติดขนมไปเพียบเหมือนกัน ตอนหลังขนมที่ติดไปนี่แหละช่วยประทังหิวให้เพื่อนๆได้ ค่อยยังชั่ว
พวกเราเริ่มเดินลงมา พร้อมไถลกระเป๋าใบใหญ่ลงจากเนินหอเรา กว่าจะถึงชาวบ้านชาวช่องมองกันเพียบ ประมาณว่าพวกนี้มันจะไปไหนวะ หอบซะใบใหญ่ ตอนนั้นที่เลือกรถไฟเพราะว่า ถูกกว่ารถเท๊กซี่ครึ่งหนึ่ง แล้วก็ตอนนั้นจองเทกซี่ไปสนามบินไม่ทันแล้ว เลยต้องตะลุยรถไฟยามเร่งด่วนทั้งๆกระเป๋าใบเบ้อเร่ออย่างนั้นแหละ (เสาร์ว่า คราวหน้าจะเตรียมให้ดีนั่งเทกซี่แน่นอน)
ความจริงพวกเราก็ผจญกับฝูงชนแค่จากสถานีจูโชจิมะ (เกียวโต) ไปถึงสถานีคิตะฮาม่า (โอซาก้า) ประมาณครึ่งชั่วโมง แต่แค่นั้นก็ทำให้คณะจากไทยเมื่อยไปตามกันเพราะยืนตลอดทาง แถมคนแน่น พวกเรายืนกันมันแถวประตูนั่นแหละ หลบผู้คนไม่ได้เลย ทำใจครับทำใจ โชคยังดีที่คิตะฮาม่าเปลี่ยนเป็นรถไฟใต้ดินแล้วมันมาทุกสองนาที คนเลยไม่มากเท่าไร พวกเราจะไปต่อที่สถานี Chagaya (ถ้าจำไม่ผิด) เพื่อขึ้นรถไฟนันไกไปสนามบิน ถึงตรงนั้นแล้วสบายใจแล้วเพราะว่าเวลาเหลือเฟือ สุดท้ายก็นั่งนันไกไปถึงสนามบินทันเวลาเช็คอินสบายๆ มีเวลานั่งคุย หายใจหายคอที่สนามบินพักใหญ่ๆ ก็ถึงเวลาต้องจากกันแล้ว ล่ำลากันเล็กน้อยเราก็ส่งเพื่อนๆเข้าเกต เป็นอันจบทริปหฤโหดครั้งนี้
แต่สำหรับเรามันสนุกมากเลยนะ โหด มัน ฮา ถ้าไม่มีพวกแก เราคงไม่ได้เที่ยวได้มันขนาดนี้ อุตส่าห์มาจากไทยมาเที่ยวเป็นเพื่อน (เพื่อนคนไทยที่เรียนที่เกียวโต ส่วนใหญ่อยู่สายวิทย์ ทำแลบทุกวันไม่ค่อยว่างมาเที่ยวกับคนสายศิลป์อย่างเรา) ขอบคุณจริงๆคร้าบ ถ้าไม่มีเรื่องย้ายบ้านในวันที่สามสิบ เราคงเหงาแย่ ดีที่มีเรื่องให้วุ่นๆต่อ เลยไม่ค่อยได้คิดอะไร แต่สัญญาว่าคราวหน้าที่มากันอีก จะจัดทริปเบาๆ หรือโหดน้อยลง หวังว่าเพื่อนๆจะไม่กลัวทริปแบบฉั่วๆไปซะก่อนน้า

บทส่งท้าย
ได้ข่าวมาวิทว่าเกือบตกเครื่องเพราะสาวๆมัวแต่ชอปที่ดิวตี้ฟรีคันไซนาน นานมากๆ เล่นเอาวิทเสียวเลย แถมตอนสุวรรณภูมิก็ชอปซะจนเขาเอากระเป๋าออกจากสายพาน เพราะคนอื่นเขาเอากันหมดแล้ว เหลือแต่ของสี่คนนี้นี่แหละ ฮ่าๆสงสัยเครียดที่ไม่ได้ชอป ก็ของญี่ปุ่นส่วนใหญ่มันแพงอะนะ ได้ข่าวว่าชอปที่ดิ้วตี้ฟรีไปเพียบ มากกว่าที่ซื้อที่ญี่ปุ่นซะอีก คราวหน้าเราจะศึกษาเรื่องที่ชอปเผื่อไว้ด้วยแล้วกัน กลัวพวกแกเครียดไม่ได้ชอป ฮ่าๆๆๆๆ คราวหน้าฟ้าใหม่เจอกัน